Co z zasiłkiem opiekuńczym, gdy pracownik nie wykonuje pracy

Pracodawca, który zwolnił pracownika z obowiązku świadczenia pracy, od wypłacanego wynagrodzenia w dalszym ciągu powinien opłacać składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Co do zasady zwolnienie z obowiązku wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia nie powoduje ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego. Pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenie za pracę, a w razie choroby odpowiednio wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek. Pracownikowi należy ustalić prawo do wynagrodzenia za czas choroby, a następnie zasiłku chorobowego i dokonywać ich wypłaty do dnia rozwiązania umowy o pracę, jeśli pracodawca jest uprawniony do wypłaty zasiłków.

W przypadku zasiłku opiekuńczego ZUS stoi na stanowisku, że zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu, który jest zwolniony z wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem w wieku do lat 8 oraz dzieckiem chorym do ukończenia przez nie 14 lat, jednak pomimo zaistnienia sytuacji uzasadniających jego nabycie, np. choroba dziecka w wieku do lat 14, pracownik może zapewnić opiekę dziecku, bo w tym okresie, u danego pracodawcy, zwolniony jest ze świadczenia pracy.

Pracodawca ma możliwość jednostronnego zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia umowy o pracę, niezależnie od tego, czy umowa zawarta jest na czas nieokreślony, na czas określony czy na okres próbny. Nie ma również znaczenia, która ze stron wypowiedziała umowę o pracę (pracodawca czy pracownik).

Istotnym jest, że zwolnienie pracownika z obowiązku świadczenia pracy następuje na mocy jednostronnej decyzji pracodawcy. Dla jego skuteczności nie jest wymagana zgoda pracownika oraz pracodawca nie musi podawać pracownikowi powodów, z uwagi na które zdecydował się zwolnić go z obowiązku świadczenia pracy.

Pracodawca może jednostronnie cofnąć zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy oraz wezwać pracownika do faktycznego świadczenia pracy.

Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia może dotyczyć jego części, stosownie do potrzeb pracodawcy. Może również dotyczyć części obowiązującego pracownika etatu. Pracodawca również decyduje o tym, czy udzieli pracownikowi najpierw urlopu, czy zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy.

Przepisy nie regulują formy w jakiej powinno dojść do zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy. Uznaje się, że zwolnienie to winno wynikać z oświadczenia wypowiadającego pracownikowi umowę o pracę, a w przypadku gdy następuje już w trakcie trwania okresu wypowiedzenia – zawarte było na osobnym dokumencie. Zachowana forma pisemna służy do celów dowodowych, w razie ewentualnego sporu pracownika z pracodawcą.

Minimalna i maksymalna długość zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy uzależniona jest od długości okresu wypowiedzenia umowy jaki obowiązuje pracownika, ponieważ tylko w tym okresie pracodawca może zastosować instytucję zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy.

Pracownikowi, w związku ze zwolnieniem z obowiązku świadczenia pracy, przysługuje prawo do pełnego wynagrodzenia za pracę, niezależnie od czasu trwania i wymiaru zwolnienia. Zwolniony z obowiązku świadczenia pracy pracownik zachowuje status pracowniczy przez cały okres zwolnienia.